Merhamet olmayınca hayat da olmazdı. Bu kadar zulmü, katliamları görünce insan, merhametin önemini daha iyi idrak ediyor.
Hz. Ömer bir gün, birisini bir vilayete kadı tayin etti. Kadı, vedalaşmaya geldi. Bu esnada Hz.Ömer çocuğunu seviyordu. Vali dedi ki: “Ya Ömer, bu haliniz bende şaşkınlık yarattı. Ben şimdiye kadar hiçbir çocuğumu sevip, okşamadım.”
Hz. Ömer onu hemen görevden aldı ve dedi ki: “Evlâtlarına sevgi göstermeyen, halka da göstermez. Çocuklarına merhameti olmayanın, halka da merhameti olmaz.”
Derler ki, Hz.Süleyman bütün hayvanların dillinden anlarmış. Bir gün, çeşmede elini yüzünü yıkarken, bir kirpi görmüş ve elini yüzünü kurulamak için havlu gibi yumuşak bir bez getirmesini istemiş. Kirpi, yavrusunu uzatmış ve elini onunla kurulamasını istemiş. Hz. Süleyman kızmış ve “Hiç olur mu bununla el yüz kurulamak, git bana doğru dürüst yumuşak bir şey getir.” demiş.
Kirpi cevap vermiş: “Ey Allah’ın Nebisi, bundan daha sevgili ve daha yumuşak bir şey yok kİ benim için…”
Bunu duyan Hz. Süleyman şunun bir daha farkına vardı ki bazı insanlar, kalplerinde merhamet hissi olmadığı için, ne yazık kî, hayvandan dahi aşağıdırlar…